فلزات آهنی جایگاه مهمی را در صنعت و ساخت و ساز مدرن اشغال می کنند و استحکام بالا، سهولت پردازش و طیف وسیعی از کاربردها آنها را به مواد انتخابی برای بسیاری از پروژه های مهندسی و تولید تبدیل می کند. در کارخانه فولاد Aoxing، ما در درجه اول انواع مختلفی از مواد فولادی ضد زنگ این پست وبلاگ عمدتاً بررسی می کند که آیا فولاد ضد زنگ به عنوان فلز آهنی طبقه بندی می شود و تفاوت بین فولاد ضد زنگ و فلزات آهنی سنتی.
فلز آهنی چیست؟
فلزات آهنی عمدتاً به مواد فلزی با آهن به عنوان جزء اصلی اطلاق می شود و در صنعت و ساخت و ساز بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. فلزات آهنی شامل آهن و فروآلیاژها هستند که عمدتاً به فولاد، چدن و چدن خام تقسیم می شوند.
فلزات آهنی دارای چند ویژگی مشترک هستند:
مغناطیسی:بیشتر فلزات آهنی مغناطیسی هستند، به ویژه فولاد ملایم و آهن خام.
مقاومت و سختی:فلزات آهنی معمولاً دارای استحکام و سختی بالایی هستند که آنها را برای کاربردهایی که در معرض تنش ها و بارهای زیاد هستند مناسب می کند.
ماشین کاری:فلزات آهنی را می توان از طریق فرآیندهایی مانند آهنگری، ریخته گری، جوشکاری و ماشینکاری ماشین کاری کرد.
حساس به خوردگی:به استثنای فولاد ضد زنگ، فلزات آهنی در محیط های مرطوب مستعد زنگ زدگی هستند و برای جلوگیری از خوردگی نیاز به پوشش یا سایر اقدامات حفاظتی دارند.
آیا فولاد ضد زنگ آهنی است؟
جزء اصلی فولاد ضد زنگ آهن است، بنابراین از دیدگاه طبقه بندی متالورژی، آنها به عنوان فلزات آهنی طبقه بندی می شوند. اگرچه ترکیب آلیاژی خاص فولاد ضد زنگ (مانند کروم، نیکل، مولیبدن و غیره) خواص متفاوتی نسبت به فولاد کربنی و چدن معمولی مانند مقاومت در برابر خوردگی و در برخی موارد خواص غیر مغناطیسی به آن میدهد، اما این تفاوتها وضعیت آن را تغییر نمیدهد. به عنوان سیاه طبقه بندی فلزات.
ترکیب شیمیایی:فولاد زنگ نزن آلیاژی از آهن است که معمولاً حاوی حداقل 10.5 درصد کروم است و همچنین ممکن است حاوی عناصر دیگری مانند نیکل، مولیبدن، منگنز و غیره باشد. اگرچه این عناصر به طور قابل توجهی خواص فولاد ضد زنگ را تغییر می دهند، اما جزء پایه آن همچنان آهن است.
مغناطیس:اگرچه فولادهای زنگ نزن آستنیتی در بین فولادهای زنگ نزن (مانند فولاد ضد زنگ 304 و 316) اساساً غیر مغناطیسی هستند، در حالی که فولادهای زنگ نزن فریتی و مارتنزیتی (مانند فولاد ضد زنگ 430 و 410) مغناطیسی هستند، تغییرات در این خواص مغناطیسی بر روی آنها تأثیر نمی گذارد. طبقه بندی فلزات آهنی. برای اطلاعات بیشتر به وب سایت خبری مراجعه کنیداخبار فناوری.
تفاوت بین فولاد ضد زنگ و فلزات آهنی سنتی چیست؟
تفاوت های قابل توجهی بین فولاد ضد زنگ و فلزات آهنی سنتی (مانند فولاد کربن و چدن) وجود دارد. این تفاوت ها عمدتاً در ترکیب شیمیایی، عملکرد و زمینه های کاربرد منعکس می شود. در اینجا برخی از تفاوت های اصلی وجود دارد:
ترکیب شیمیایی
فولاد ضد زنگ: حاوی حداقل 10.5 درصد کروم و ممکن است حاوی نیکل، مولیبدن، تیتانیوم و سایر عناصر باشد. این عناصر آلیاژی به فولاد ضد زنگ مقاومت در برابر خوردگی منحصر به فرد و سایر خواص عالی می بخشد.
فلزات آهنی سنتی: اجزای اصلی آهن و کربن هستند که معمولاً بدون عناصر آلیاژی یا بسیار کم هستند. فولاد کربن و چدن رایج ترین فلزات آهنی سنتی هستند.
مقاومت در برابر خوردگی
فولاد ضد زنگ: با توجه به محتوای کروم، یک فیلم محافظ متراکم از اکسید کروم روی سطح تشکیل می شود تا به طور موثر از خوردگی بیشتر جلوگیری کند. فولاد ضد زنگ در محیط های مرطوب، مواد شیمیایی و محیط های اسیدی و قلیایی مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارد.
فلزات آهنی سنتی: حساس به زنگ زدگی و خوردگی، به ویژه در محیط های مرطوب، نیاز به پوشش یا سایر اقدامات حفاظتی برای جلوگیری از خوردگی دارند.
مغناطیس
فولاد ضد زنگ: فولادهای زنگ نزن آستنیتی (مانند فولاد ضد زنگ 304 و 316) عموماً غیر مغناطیسی هستند، در حالی که فولادهای زنگ نزن فریتی و مارتنزیتی (مانند فولاد ضد زنگ 430 و 410) مغناطیسی هستند.
فلزات آهنی سنتی: معمولاً مغناطیسی هستند.
قدرت و استحکام
فولاد ضد زنگ: استحکام و چقرمگی بالایی دارد و می تواند تنش ها و تغییر شکل های زیادی را بدون ترک خوردن تحمل کند. انواع خاصی از فولاد ضد زنگ عملکرد خوبی را در محیط های با دمای پایین حفظ می کنند.
فلزات آهنی سنتی: استحکام و چقرمگی کمتری نسبت به فولاد ضد زنگ. فولاد کربنی نسبتاً قوی و سخت است، در حالی که چدن شکننده است و در اثر ضربه مستعد ترک خوردن است.
برنامه
فولاد ضد زنگ: به طور گسترده در مناطقی که نیاز به مقاومت در برابر خوردگی بالا و ظاهر زیبا دارند، مانند تجهیزات پردازش مواد غذایی، تجهیزات پزشکی، ظروف آشپزخانه، تجهیزات شیمیایی و دکوراسیون معماری و غیره استفاده می شود.
فلزات آهنی سنتی: معمولاً در سازههای ساختمانی، ماشینسازی، صنعت خودروسازی، پلها و راهآهنها و غیره استفاده میشود، معمولاً در محیطهایی که به مقاومت خوردگی بالا نیاز ندارند.
خلاصه
از منظرهای متعدد - ترکیب شیمیایی، مقاومت در برابر خوردگی، خواص مغناطیسی، خواص مکانیکی، کاربردها و طبقه بندی متالورژیکی - فولاد ضد زنگ در واقع یک فلز آهنی است. ویژگی های منحصر به فرد آن، مانند افزایش مقاومت در برابر خوردگی و مغناطیس متغیر، آن را از فلزات آهنی سنتی مانند فولاد کربنی و چدن متمایز می کند، اما طبقه بندی اساسی آن را به عنوان فلز آهنی تغییر نمی دهد.
زمان ارسال: ژوئیه-19-2024